Hell’s kitchen (nl)
het zwarte pus der duisternis
barst gulpend uit de kieren,
ettert woest uit aardse voegen
bedekt als stroperige pek
krijsende akkers van het bloeden
waar hysterische aardlingen naar
een goed heenkomen zoeken
pas in hun doodsstrijd het ijd’le
pogen staken als demonen zich
vlammend met hun zielen voeden
het zwart slaat scherpe tanden, haakt
brute klauwen in ruggen op de vlucht
zonder genade rijt vraatzucht soepel
lijven uiteen, de nachtmerrie ontspoort,
duivelse gruwel kan nu woeden
de apathie wordt zwaar gewroken
ons zondig wensen, doen en denken heeft
het wangedrocht snel grootgebracht, ontij
keert niet meer, een sporadisch’ zuivere geest
kan niets voor ondergang behoeden
|