KLUWEN

gedachten buitelen, dwarrelen wazig

zweven rond zonder verband

wijsheden borrelen haktak op maar

stokken vóór spreken, mondgestrand

 

als in een vreemde moonwalk

werken de dendrieten treitertraag

is dit synapsverslijt finaal

of slechts tijdelijk, is de vraag

 

daar vingers niet meer schrijven

wat hersenmassa zeggen wou

raak ik steeds meer in verwarring

 backspace in pink blindhakkend blauw

 

eindigt grijs in slechts een vacuüm

of is dit megafoon zo ongewoon

zeebaars luchtventiel

Schoor-voetend

Cavalier King Charles

Chateaubriand

Krasvast,

torens

...

weg

 

 

 

slechts een hoge fluittoon resteert

gedachten, die meer dan vluchtig wilden zijn ….