~*~

“Ik ben bloedernstig!”
krijst de psychopaat
woest op mij afstormend
furieus en desolaat

twee zwarte ogen branden
in een lijkwit gezicht
als de explosie van spanning
op mij wordt gericht

zijn armen helemaal open
uit aders golft het bloed
‘k vergeet het gevaar,
meen dat ik helpen moet

als een vampier op zijn prooi
werpt hij zich wild op mij
ik grijp hem vast in mijn armen
wieg hem en neurie zacht daarbij

terwijl ik hoop dat ik doordring
tot zijn verwarde bestaan
zie ik mijn eigen angsten
grijnzend,
wachtend
ze komen eraan

~*~