breek door de muur van onbehagen
smelt het ijs van geleden smart
verdrijf de vorst uit ledematen
ontdoe mij van mijn kledinglagen
verwarm de kamers van mijn hart
ontsteek het licht in donk’re krochten
raak mijn hart met het jouwe aan
wek het hunk’ren van mijn ziel
verjaag spoken die mijn geest bevochten
wil je armen om mijn schouders slaan
als ik zo naakt dan voor je sta
lees in mijn blik de vraag; zeg ja!?
