Nefast

het loopje van de donkere bas
brengt ritme in ons leven
wijl de dartele wijs van je gitaar
zo vaste bodem wordt gegeven

je speelt de mondharmonica
dan eens folk, soms melancholie
welke nimmer kan mankeren
in een ware levensmelodie

je mixt het geheel harmonisch af
zingt met sonore stem je woorden
je raakt al mijn snaren, streelt mijn zinnen
met je welluidende akkoorden

er is geen noot die hier ontbreekt
dit lied is volmaakt, compleet
een briljant geslepen opus
dat eenduidig Liefde heet

~*~