Schaduwman

ze bond een lint om heel de maan
en trok hem teder dichterbij
om haar lief in zilverlicht te baden
voor alles wat hij had doorstaan

ze schoof de aarde naar de zon
toen hij vredig lag te slapen
omdat enkel warmte in zijn hart
hier genezing brengen kon

ze zette vallen voor zijn demonen
borg zijn pijn weg in haar tranen
weefde netten voor zijn dromen
brak de kluisters van patronen

ze trok haar zijden kleedje stuk
verbond de krassen op zijn ziel
schikte de flarden tot nieuw leven
in haar zoektocht naar zijn geluk