Kettingvragen



had ik maar een kettingzaag
dan zou 'k als een levensgrote
postzegel mij uit dit leven zagen

en op dat stukje realiteit met
randjes van levensfranjes
als ware het een vliegend tapijt
langzaam uit het zicht vervagen

soms zou ik tollen om mijn as
als de spinsels in mijn hoofd
maar pijn draagt stukken lichter
als koude je verdooft

en misschien zou daar benee
d’een eens aan de ander vragen
waar of ik toch gebleven ben en
waarom ze me niet meer zagen

echter, wanneer je eenmaal
zover bent afgedwaald,
kan geluid tot ginder dragen?