Wat betekent het,

niet volwassen te willen worden,

zonder een kind te willen zijn?

Wat betekent het zoeken naar de warme aanwezigheid

van een aantal liefdevolle verschijningen,

zonder duidelijk gelaat,

je omringend met zorg en aandacht.

Een stil, slechts in je onderbewustzijn

waarneembaar overleggen hoe voor je te zorgen:

een gefluister slechts.

 

Gestalten in wit, zachtgroen, lila , roze en zachtoranje,

met namen klinkend als het ruisen van een zomerbriesje

door een korenveld met goed gevulde rijpe aren.

Slechts de beeltenis van de verschijning die op dat moment

met zijn genegenheid en aandacht 

angsten en onzekerheden verjagend,

verschijnt en weer even snel verdwijnt

als een druppel donkere inkt in een helderblauwe zee,

zich oplossend in de eeuwigdurende golfslag

die het water in beweging houdt.

 

Zijn zij er? ... soms weet ik het,

soms weet ik het niet, maar ik wil het!

Waarom eeuwig dolen, zoeken, aankomen,

een kort gelukkig moment denken

je geest te kunnen neervleien

op een bed van liefde en geborgenheid

het koude besef zich echter snel opdringend

– te laat – mijn doel weer vóór mij uitgereisd –

wachtend, lokkend, om na je eerste stap

ook telkens weer verder te gaan.

 

 

Zal er ooit een thuiskomst zijn?